Τον πρώτο χρόνο της χούντας 1967 – 68 ο Δήμος Θέος έκανε, σχεδόν κρυφά, τα γυρίσματα της ταινίας του Κιέριον με μεγάλες δυσκολίες. Το θέμα της ταινίας είναι η γνωστή υπόθεση Πολκ, η δολοφονία του αριστερού Αμερικανού δημοσιογράφου από τις αρχές και η κατασκευή φανταστικού ενόχου – ο ρόλος που έπαιξα – που επίσης δολοφονήθηκε στη φυλακή.
Όλοι οι φίλοι, συνάδελφοι και μη, του συμπαραστάθηκαν και τον βοήθησαν να οργανώσει ένα αξιοπρεπές συνεργείο. Έγινε μια κολεκτίβα που την αποτελούσε η τότε αφρόκρεμα του ελληνικού κινηματογράφου, ανάμεσα τους ο Θ. Αγγελόπουλος, ο Π. Βούλγαρης, ο Τορνές, ο Πανουσόπουλος (ο οπερατέρ της ταινίας), ο Σφήκας, ο Παληγιαννόπουλος, ο Θ. Αρβανίτης και ο Γ. Αρβανίτης και πολλοί άλλοι.
Ήταν οι περισσότεροι μια παρέα νέων κινηματογραφιστών που γνώρισα τότε από τον αδερφό μου Δημήτρη ( θυμάμαι τα χρόνια μου έκανε ιδιαίτερα μαθήματα σεναρίου ο Θόδωρος).
Πολλά γυρίσματα έγιναν στα παρασκήνια του θεάτρου Πορεία, σε σπίτια φίλων, σε υπόγεια, εργοστάσια και κάποια εξωτερικά με τεράστια δυσκολία. Η μαγεία αυτής της εμπειρίας ήταν για μένα κυρίως ο τρόπος που δούλευε ο Δήμος: χωρίς ντεκουπάζ, αυτοσχεδιασμός, επιδίωξη της πρώτης λήψης, εφευρετικότητα, ερασιτέχνες ηθοποιοί.
